Alumni Maurice van Thuijl over Social Work

Wat heb je na de opleiding gedaan qua werk? 

Van 2014-2021 heb ik bij Humanitas dmh op een woonlocatie gewerkt voor jongvolwassenen met een licht verstandelijke beperking. Door de licht verstandelijke beperking bij deze jongvolwassenen functioneren ze op het niveau van gemiddeld een 12-jarige. De woonlocatie is een trainingshuis waar jongvolwassenen wonen met verslavings-, psychiatrische- en agressieregulatie problemen (denk aan schulden, geen baan kunnen vinden, justitiële problemen of geen opleiding hebben gevolgd). Het doel daar is om deze jongvolwassenen zelfstandig te leren wonen. Zij krijgen dan bijvoorbeeld kamertraining. De wet in Nederland geeft namelijk aan dat mensen boven de 18 zelfstandig moeten kunnen leven, maar zonder hulp vervallen deze jongvolwassenen vaak in (oude) problematiek. Zonder hulp kunnen zij dus niet zelfstandig leven. 

Hoe sluit dit werk aan bij de opleiding? 

Het is langdurige zorg en dus hulpverlening. Het valt onder gehandicapten zorg. Tijdens mijn opleiding heb ik de minor GHZ gedaan, heb ik stagegelopen binnen de GHZ en ben ik daar ook blijven werken. Mijn uitstroomprofiel, zoals het nu aangeboden wordt binnen de opleiding Social Work, is dus Zorg. Dit werk is écht hulpverlenen en dus niet bijvoorbeeld welzijnswerk (uitstroomprofiel WenS).  
 
Vanaf het moment dat ik SPH studeerde ontdekte ik beter welke richting ik op wilde binnen de hulpverlening. Tijdens mijn mbo-opleiding heb ik verschillende richtingen geprobeerd. Het begon met ouderenzorg, daarna gekeken of werken met kinderen mijn richting was, maar beiden bleek het niet te zijn. Daarna ben ik de gehandicaptenzorg ingerold en ontdekte daar dat ik het werken met jongvolwassenen het leukst vindt. Dat is ook een tip wat ik huidige studenten mee wil geven. Probeer de verschillende richtingen binnen de hulpverlening en kijk wat bij je past, want ook de gehandicapten zorg is nog steeds heel breed. Het is niet per se iets slechts als het niet lekker loopt of niet leuk vindt, dan weet je juist beter wat je niet wilt en leer je beter waar je goed in bent. Ga dus op ontdekking in het sociaal domein! 

Wat vond je het leukste aan de opleiding? 

De saamhorigheid die er heerste. Als je een actieve student bent, je laat zien dat je het leuk vindt en ervoor wilt gaan, dan krijg je daar heel veel voor terug van de docenten. Daardoor is er minder het gevoel van de als docent-student, maar juist meer gevoel van gelijkwaardigheid. Dit geeft ruimte voor leuke contacten, plezier en groei met zowel medestudenten als docenten. 
Wat ik ook heel interessant vond waren de aangeboden kennis vakken (psychologie, psychopathologie en sociologie). Je gaat bij deze opleiding veel meer de diepte in dan op het MBO.  

Welke verschillen merkte je nog meer tussen het MBO en het HBO? 

Er zijn veel instromers vanuit MBO en ik denk dat het belangrijk is dat je vanaf het begin goed aangehaakt moet zijn bij de opleiding. Zelf ging ik vanaf de eerste week al samenvatten en actief deelnemen, want de opleiding is wel echt een niveau hoger. Hierdoor had ik in één keer mijn propedeuse. Ik merkte in de hoofdfase dat ik die instelling iets meer losliet en dat heb ik toen meteen geweten. Ik liep wat achterstand op en had meer herkansingen. Toen heb ik mijzelf meteen weer herpakt en haalde ik de tentamens in één keer. Het HBO is een andere manier van leren en studeren dan op het MBO. Ik denk ook dat het goed is dat je leert welke manier van studeren goed voor je werkt. Bij mij hielp het om de dag op tijd te beginnen, dus de wekker ging, dan ontbijten, douchen, aankleden en om daarna achter mijn bureau aan de slag te gaan. Dus niet vanuit mijn bed in huispak, want dat gaf niet de energie en motivatie die ik nodig had. Wat ik ook altijd erg prettig vind is muziek van bijvoorbeeld Einaudi. Dit werkt voor mij heel goed, omdat dit muziek is wat gaat om instrumenten (of met taal wat je niet verstaat), want dat leidt niet af. 

Wat vond je het meest leerzame in de opleiding? 

De gesprekstechnieken die we hebben geleerd en de moeilijke theoretische vakken. Dan weet je beter hoe en waarom je op een bepaalde manier moet communiceren met de doelgroep. Je leert bijvoorbeeld waar een bepaalde manier van communiceren vandaan komt, want dit is de achterliggende gedachte, het niveau of de problematiek die hierbij komt kijken. Door de gesprekstechnieken word je ook bewust van jouw manier van communiceren, dus wat je al best goed doet, maar ook waarin je jezelf nog kan verbeteren of waarin je kan groeien. 

Wat vond je het minst leuke aan de opleiding? 

Het afstuderen lag mij het minst. Ik vond het afstuderen, dus het schrijven van de scriptie, moeilijk. Je staat er dan echt alleen voor. Je moet jezelf aansporen, in alle ruimte en tijd die je hebt, om hiermee aan de slag te gaan en te blijven. Als je er te makkelijk over denkt dan wordt het hem ook niet. En ook wanneer je denkt het is goed wat je hebt ingeleverd, dan krijg je feedback en merk je dat je er nog lang niet bent. Het proces van een scriptie schrijven is vaak een deksel op je neus krijgen. Als student leg je de schuld dan ook vaak bij anderen, maar jij bent de eigenaar van je stuk. Je beseft wat je allemaal nog moet leren, ondanks dat het contact met je docenten onderhouden soms ook een uitdaging kan zijn in dit proces. Uiteindelijk merk je met ouder worden, dat je meer eigenaarschap gaat krijgen. Je externaliseert het niet meer. 

Heb je vertraging opgelopen tijdens je opleiding? Zo ja, wat had je nodig om geen vertraging om te lopen?  

Vertraging kwam door de onderschatting van de scriptie, dat was niet ‘even’ gedaan. Ik begon ook met het schrijven van een scriptie, maar die ontwikkelde zich niet in de juiste richting. Uiteindelijk moest ik veranderen van onderwerp. 
Zelf heb ik in de onderzoeksopdrachten te veel meegelift. Ik deed wat ik moest doen, maar had geen besef van wat ik aan het doen was. Mijn onderzoekstechnieken waren niet sterk genoeg en daar liep ik bij het schrijven van de scriptie tegenaan. Mijn advies aan studenten nu is: probeer zelf overzicht te hebben en te houden. Weet waarom je iets doet of leert. Het had mij dus wel geholpen als er minder groepssamenwerkingen waren en ik meer op individueel vlak had kunnen ontwikkelen.  

Wat zie je nu als docent wat een goede ontwikkeling is sinds SPH? 

Het vak hbo-skills was er in mijn tijd nog niet. Dat is een mooie ontwikkeling voor onderzoek vaardigheden. Er wordt meer gewerkt aan hoe je onderzoek schrijft, de technieken die je nodig hebt en je moet meer onderzoeken uitvoeren. Daar wordt nu meer aandacht aan besteed. Dit vak had mij toentertijd erg kunnen helpen. 
Daarnaast vind ik de vele praktijkervaring die je als student moet doen een verrijking. Dat is veel meer dan in mijn tijd. En dat er lessen worden aangeboden in halve klassen. Er is zo meer aandacht voor de student, maar ook meer aandacht en tijd voor de te behandelen stof. 

Welke uitdagingen ben je tegengekomen in het werkveld en hoe ben je deze uitdaging aangegaan?  

Wat een hele grote uitdaging was, is dat je geneigd bent als hulpverlener voor de ander (de cliënt) alles te regelen, een beetje moet beheersen en moet beslissen. Je bent geneigd om voor de cliënt meteen in actie te gaan. We handelen vaak vanuit paternalisme. Je bent bezig met beheersen en reguleren. Dan ga je vaak ook voor het straffen en belonen. Als je dit niet doet, dan krijg je dat niet -of- Je hebt het goed gedaan, dus mag je dit. Er wordt al lang gezegd dat we van deze manier van hulpverlenen af willen, maar we zijn er nog niet. We willen als hulpverlener meer naast de cliënt staan en op basis van een vertrouwensrelatie werken. En voor dat laatste strijd ik nog steeds. Het gaat om eigen keuzes laten maken. Zelfregie, want jij, als hulpverlener, bent te gast in hun leven. Jij bent soms alleen de adviseur, want zij bepalen hun eigen traject. En we moeten daarin oppassen dat we niet voor hun bepalen wat wel of niet goed is, want dit komt vaak vanuit je eigen overtuigingen. Dus naast de cliënt staan is het belangrijkste als hulpverlener. 

Wat heb je ondertussen geleerd, wat je graag had willen leren binnen de opleiding? 

Ik had er baat bij gehad als ik een volledige bachelor had gedaan. Ik deed de verkorte leerroute, maar heb er uiteindelijk alsnog vier jaar over gedaan. Daardoor is het onderwijs voor mijn gevoel soms te vluchtig en te snel gegaan. Je behaalde je cijfer en daarna kwam de stof niet meer terug. Als daar meer aandacht aan had worden besteed had ik meer kennis gehad van de verschillende aangeboden inhoud. 

Wat is een gebeurtenis die je het meeste is bijgebleven tijdens je opleiding? 

Er zijn een paar gebeurtenissen. Waaronder de gastcollege van Renee Diekstra, professor universiteit van Leiden. Het was een fantastische vent, terwijl bij binnenkomst het een opgeleide kakker leek en niet meteen mijn aandacht trok. Uiteindelijk heb ik heel veel gelachen en geleerd van deze man. Hij was echt een karikatuur, volgens mij stond hij zelfs nog op de tafel met skinnyjeans aan en puntschoenen eronder. Fascinerend.  
Daarnaast vond ik de introductiekampen enorm leuk. Eerst als eerstejaarsstudent en daarna nog 3 keer als begeleider mee geweest. Toen ik de vierde keer aankwam op het kwam zeiden de docenten: “Daar is hij weer, hij blijft maar komen”. Daar heb ik toen enorm om moeten lachen.  
Ik was ook heel blij met mijn mentor Mathieu Heemelaar. We hebben met hem een hele leuk tijd gehad. Deden regelmatig koffie bij hem op de kamer. Het was zelfs zo dat wij vanaf het Atrium naar boven riepen ‘Mathieu wil je koffie!?’, dan gooide hij zijn kaart naar beneden en dan kwamen wij boven met de bakkies koffie. 

Wat wil je (nieuwe) Social Work studenten meegeven? 

Dat je heel veel plezier moet hebben in de jaren dat je studeert. Ga met elkaar leuke dingen doen, maak mooie vriendschappen, maak verbinding met de docenten en zoek zelfs contact met studenten vanuit andere klassen. Maak bijvoorbeeld ook gebruik van Communitas als community. Dit kan je allemaal helpen met mooie vriendschappen of connecties voor de toekomst. Naar feestjes/evenementen/uitjes gaan is eigenlijk gewoon netwerken. Voor je het weet is de opleiding voorbij, want geloof mij de tijd vliegt! En daarna zal je het nog gaan missen. Besef ook dat drie dagen naar school gaan ook helemaal niet veel is. Je hebt nog zoveel ruimte voor ontwikkeling en leuke dingen. Dadelijk stap je in het echte leven en dan verlang je nog terug naar de opleiding. 
 

Wil jij ook Social Work studeren? Ga naar de opleidingspagina voor meer informatie