Ontwerpen met maatschappelijke impact

De master Next Level Engineering van De Haagse Hogeschool was voor Elske van Herwijnen de perfecte opvolging van haar bachelor Industrial Design Engineering. “Ik wil graag producten ontwerpen met een maatschappelijke meerwaarde. De master bracht mij meer technische vaardigheden.”

“Ik vind het heel belangrijk dat er nieuwe producten worden gemaakt, maar voor mij voelt het ontwerpen van alledaagse producten zinloos. Er zijn al zoveel tafels, stoelen en lampen. Wat is dan de meerwaarde van een nieuw ontworpen product? Liever ontwerp ik producten die iets toevoegen aan de samenleving, producten waar mensen écht iets aan hebben.”  

Zelfrijdende voertuigen

Tijdens de stage van haar bachelor maakte Elske een nieuw ontwerp voor een voetprothese. “Ik raakte bevangen over zorginnovatie, maar miste toen de technische kant bij dit proces. Toen kwam de master Next Level Engineering voorbij. Elske: “Een jaartje om technische kennis op te doen. Die kans pakte ik. Ik wilde meer leren over actuele ontwikkelingen, innovaties, zoals artificial intelligence en robotica. Al deze onderwerpen zijn aan bod gekomen. Tijdens de master is er ook veel aandacht voor het onderzoekgedeelte, bijvoorbeeld hoe je een scriptie moet schrijven of hoe je onderzoek moet doen. Je leert over nieuwe technieken. Bij het vak Key Enabling Technologies heb ik mij gefocust op zelfrijdende voertuigen. Super interessant!”

Groen licht

Tijdens de master Next Level Engineering werken studenten aan afstudeerprojecten vanuit de lectoraten van De Haagse Hogeschool. Er waren geen scriptieonderwerpen over zorginnovatie waarbij Elske direct met gebruikers in contact zou staan en voor hen een oplossingen zou bedenken. “Ik wil me juist in de toekomst bezighouden met dit onderwerp. En dan het liefst ook in contact met kwetsbare mensen. Hoe kan ik hen écht helpen? Na een gesprek met mijn lector kreeg ik groen licht om mijn eigen project te gaan uitvoeren.”  

Robotkat

Tijdens een eerder project was Elske al bij een ouderenorganisatie terechtgekomen. Elske: “Daar zag ik mensen met dementie. Zij hadden een robotkat. De interactie hiermee draagt bij aan hun mentale welbevinden. Ik was daardoor geïnspireerd. Na literatuuronderzoek kwam ik achter een schrijnend probleem: slikproblemen bij mensen met dementie. Dat is een heel groot probleem waar veel mensen met vergevorderde dementie last van hebben. Dat komt omdat de aansturing van de hersenen minder goed functioneert en daardoor wordt het aansturen, coördineren en begrijpen van slikken moeilijk. Daardoor verslikken mensen zich en kunnen zelfs stikken. Veel mensen in een verzorgingshuis met dementie overlijden aan complicaties die verband houden met deze aandoening.”  

Positieve impact

Elske verrichtte de eerste paar weken literatuuronderzoek, daarna ging ze langs bij zorglocaties. Elske: “Daar heb ik zorgprofessionals geïnterviewd, observaties gedaan, meegegeten met de ouderen. Vervolgens ben ik gaan brainstormen en heb ik oplossingen bedacht. Meerdere mogelijke oplossingen heb ik geprint met de 3D-printer en meegenomen naar het verzorgingshuis. Ik had een hele tas vol, waaronder een speciale drinkbeker met gaatjes zodat het drinken niet zo snel gaat en mensen zich dus niet meer verslikken. Na meerdere designcycli (bedenken, evalueren, verbeteren) heb ik mijn uiteindelijke prototype ontwikkeld: een felrode drinkbeker met een geurcompartiment. Mensen met slikproblemen krijgen namelijk een ingedikte vloeistof te drinken om verslikken tegen te gaan. Er zit niet veel geur aan het verdikte drinken, maar een extra geurtje zoals citroen of koffie kan de hersenen wel afleiden van de nare, behanglijm-achtige textuur van het drinken. Ouderen genieten meer van hun drankjes en drinken daardoor meer. Ik kijk terug op dit project met voldoening. Ik heb het gevoel dat ik een positieve impact heb kunnen maken. En dat sluit precies aan bij mijn passie!”

Veel geleerd

Elske kijkt tevreden terug op de 1-jarige master. Elske: “Ik vond het zeer leerzaam. Het was interessant dat er veel verschillende studies samenkomen, zoals Werktuigbouwkunde, Computer science en Bewegingstechnologie. Daardoor leer je onbewust veel van elkaar. Tijdens de projecten werk je nauw samen en kom je, met alle verschillende achtergronden en uiteenlopende kennis, samen tot veel betere eindproducten dan als je het alleen zou hebben gedaan. Dankzij dat multidisciplinaire aspect zie je heel veel verschillende perspectieven. Daar heb ik heel veel van geleerd.” Momenteel werkt Elske bij het lectoraat Technologie voor Gezondheidszorg van De Haagse Hogeschool. Elske: “Ik ben junior onderzoeker. Supergaaf dat ik mijn passie voor zorginnovaties door kan zetten in mijn baan! Zeker met de groeiende druk op de zorg ben ik ervan overtuigd dat sociale en technologische oplossingen hier veel voor kunnen betekenen.”