Ultieme voorbereiding op de praktijk

Nadat Anneloes van Dijk haar bachelor Werktuigbouwkunde aan De Haagse  succesvol had afgerond, wilde ze een technische master volgen. Ze koos voor de 1-jarige master Next Level Engineering. “Ik ben gefascineerd door de combinatie mens en technologie. Hoe kunnen technische hulpmiddelen het leven van mensen verbeteren? Mijn drive is problemen oplossen met creativiteit en met kennis werken aan verdere verbetering.”  

Anneloes (23) volgde eerder de minor Zorgtechnologie. “Dat onderwerp raakte mij. Ik wilde mij meer specialiseren in het maken van technische ontwerpen met impactvolle toepassingen.” Voor een project in het tweede blok van de master werkte Anneloes samen met medestudenten aan een project voor ouderen in een verzorgingshuis gericht op hulp bij eten. Anneloes: “Veel ouderen gaan mentaal en fysiek achteruit als ze in een verzorgingshuis komen. Dat komt omdat ze dan niet veel meer hoeven te doen.”  

Zelf een robot ontwerpen

De insteek van dit project was om ouderen zelfstandig hun eten te laten maken. De studenten moesten zelf een oplossing bedenken. “We hebben daarvoor een prototype robot ontwikkeld met een 3D-printer. De robot is een tafelmodel en schenkt drankjes in als de ouderen op knopjes drukken. Zo voelen ouderen zich zelfstandiger. Uiteraard werd de robot het gespreksonderwerp aan tafel en zorgde het daarmee voor sociale interactie. Het plezier straalde ervan af.”  

Blinde arts

Voor het afstudeerproject ging Anneloes naar de onderzoeksgroep Fotonica. Dit lectoraat richt zich op onderzoek met licht. Anneloes: “Mijn project was gericht op mensen met een hartritmestoornis die een operatie ondergaan. Bij zo’n zogeheten katheterablatie worden delen van het hart met elektriciteit weggebrand. Voorheen werd de ingebrachte apparatuur gevisualiseerd met behulp van röntgen. Helaas ziet de arts dan alleen in 1D wat hij precies doet. Met MRI krijg je een 3D-beeld en kun je veel preciezer en gerichter werken. Het probleem echter is dat wanneer je met MRI werkt, je de katheter niet meer op het beeldscherm ziet. Daarmee is de arts feitelijk blind tijdens de operatie.”  

Spiegel

De bijdrage van Anneloes was om de katheter zichtbaar te maken in MRI. Anneloes: “Dat kan door een glasvezeldraadje van nog geen millimeter dik aan het instrument te binden. Door deze glasvezelkabel kan licht worden gestuurd. In deze kabel zitten optische structuren en deze weerkaatsen licht terug en werken als een soort spiegel. Zo kan de buiging van de katheter met berekeningen gevisualiseerd worden op een scherm.  

Grote impact

Mijn bijdrage aan dit onderzoeksproject was om dit te bewijzen met experimenten. Ik heb kunnen bewijzen dat de theorie klopt en ik kon zelf al erg nauwkeurig bepalen wat de positie van de katheter was. Er moet nog onderzoek worden gedaan hoe dit verder toegepast kan worden. Ik ben natuurlijk superblij met deze resultaten. Ik heb zelfs een arts gesproken die mij vertelde over de grote impact in de praktijk. En daar doe ik het uiteindelijk voor!”

Multidisciplinair

Juist de verscheidenheid van de master Next Level Engineering sprak Anneloes aan. “Ik vond het cool dat ik de kans kreeg zoveel verschillende dingen te doen en mee in aanraking te komen, waaronder Neural Network, Artificial Intelligence en Machine Learning. Ook het vak Key Enabling Technologies sprak mij aan. In het laatste halfjaar kun je een richting kiezen. Je kan dan echt alle kanten op met uiteenlopende projecten. In elk project werk je samen met medestudenten. Iedere student heeft een andere achtergrond en neemt andere kennis mee. Dat multidisciplinaire karakter was echt een toegevoegde waarde. Ik heb daar heel veel van geleerd. Je leert elkaar vertrouwen, omdat een ander meer specifieke kennis heeft dan jij. Eigenlijk werkt het hetzelfde als in de beroepspraktijk. Ook dan moet je samenwerken met collega’s die een andere achtergrond hebben. De master was daarmee een ultieme voorbereiding op de praktijk!